آیا قانون درمان رایگان بیماران تصادفی اجرا می‌شود؟


مطابق قانون همه هزینه های مصدومان حوادث رانندگی در ایران تا دو ماه پس از تصادف رایگان است. اما در سالهای اخیر درباره اجرای صحیح این قانون سوالات و ابهاماتی به وجود آمده که پاسخ شفاف آن از سوی وزارت بهداشت ضروری است.

به گزارش ، بر اساس ماده 92 قانون برنامه توسعه چهارم که بعدا به قانون دائمی تبدیل شد همه هزینه های بیماران تصادفی تا دو ماه رایگان است. این هزینه ها از محل 10 درصد حق بیمه شخص ثالث خودروها تامین می شود و در اختیار وزارت بهداشت قرار می گیرد و وزارت بهداشت باید هر 3 ماه یا 6 ماه گزارش عملکرد هزینه کرد این اعتبار را به بیمه مرکزی و سازمان مدیریت ارائه کند.

سازمان پزشکی قانونی در آخرین اعلام رسمی خود تعداد کل مصدومان حوادث رانندگی سال ۱۴۰۱ را ۳۶۹ هزار و ۲۷۹ نفر اعلام کرده است.

وزارت بهداشت معتقد است که همه هزینه‌های بیماران تصادفی در بیمارستانهای دولتی رایگان است و این مصدومان در بیمارستانهای دولتی پولی نمی پردازند اما طبق قانون باید هزینه های پیگیری درمان سرپایی این بیماران مانند ویزیت، دارو، پانسمان، فیزیوتراپی و … نیز تا دو ماه رایگان باشد و این مصدومان نباید تا دوماه بابت هزینه های درمان ناشی از تصادف هزینه‌ای پرداخت کنند.

مساله دیگر پرداخت هزینه تجهیزات پزشکی مورد نیاز مصدومان تصادفی از جمله تجهیزات ارتوپدی است که باید توسط وزارت بهداشت تامین و هزینه آن به شرکتهای تامین کننده پرداخت شود و نباید این بیماران و همراهان آنها به مراکز خرید این اقلام در بازار ارجاع داده شوند.

با این حال کاهش تصادفات و کم شدن تعداد مصدومان حوادث ترافیکی در زمان کرونا باعث شد، مسئولان وقت وزارت بهداشت بخشی از اعتبار درمان رایگان بیماران تصادفی را برای اموری مانند خرید آمبولانس، هزینه های غیر پرسنلی اورژانس پیش بیمارستانی، هزینه های اورژانس هوایی و تملک سرمایه برای تجهیزات پزشکی مورد نیاز بخش های اورژانس هزینه کنند.

امری که در سالهای بعد از پاندمی کرونا نیز ادامه یافت به طوری که در سال 1401 از 1700 میلیارد تومان اعتبار درمان رایگان بیماران تصادفی فقط 500 میلیارد تومان به طور خاص برای درمان رایگان بیماران تصادفی اختصاص یافت.

در چنین شرایطی که مسئولان وزارت بهداشت توضیح دقیقی درباره این ابهامات نمی دهند، دکتر علیرضا زالی رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز اخیرا در جمع مسئولان بیمارستانهای خصوصی و غیر دولتی گفته است:‌ هزینه بیمارستانهای خصوصی برای بیماران تصادفی به وزارت بهداشت و دانشگاههای علوم پزشکی ارتباط ندارد.

سعید کریمی معاون درمان وزارت بهداشت 19دی در جمع روسای بیمارستانهای دولتی از توزیع هزار میلیارد تومان بابت درمان رایگان مصدومان سوانح ترافیکی خبر داد اما نگفت این بودجه مربوط به چه بازه زمانی است و میزان بدهی بیمارستانها بابت درمان این بیماران چقدر است؟

در این شرایط پر ابهام سوالات زیادی به ذهن می رسد که لازم است مسئولان وزارت بهداشت و به خصوص معاونت درمان که متولی این حوزه است با پاسخ به این پرسشها ابهامات را بر طرف کنند.

– کل اعتباری که از محل 10 درصد حق بیمه شخص ثالث به وزارت بهداشت پرداخت می شود، سالانه چقدر است؟

– سر جمع هزینه‌ای که برای بیماران و مصدومان تصادفی در بیمارستانها و مراکز درمانی هزینه شده چقدر بوده است و نسبت واریزی به حساب مراکز درمانی به کل اسناد این بیماران چقدر است؟

– این اسناد توسط چه سازمانی بررسی می شود و اقلام و لوازم مصرفی مورد نیاز مصدومان تصادفی تا چه اندازه از محل این اعتبار خریداری می شود و چه میزان از لوازم مورد نیاز این بیماران از جمله دارو، لوازم ارتوپدی، فیزیوتراپی و… که باید تا دو ماه برای مصدومان تصادفات رایگان باشد از جیب بیماران و با ارجاع آنان به خرید از بیرون بیمارستان تامین می شود.

– میزان بدهی مراکز درمانی به شرکتهای تجهیزات پزشکی برای تامین لوازم مورد نیاز مصدومان تصادفی و در واقع مطالبات شرکتهای تجهیزات پزشکی بابت این لوازم از وزارت بهداشت چقدر است؟

– آیا سازمان های نظارتی مانند سازمان بازرسی یا دیوان محاسبات کشور بر نحوه هزینه کرد اعتبار درمان رایگان بیماران تصادفی نظارت دارند؟

– بیمه های پایه تا چه اندازه از هزینه های درمان بیماران تصادفی را که باید از محل اعتبار 10 درصد حق بیمه شخص ثالث پرداخت شود از بودجه های خود پرداخت می کنند؟

– وضعیت بیماران و مصدومان تصادفی که به هر دلیل به بیمارستانهای خصوصی ارجاع می شوند چگونه است؟ چرا وزارت بهداشت مسئولیتی در قبال این بیماران ندارد، آیا همه هزینه های این بیماران از جیب خودشان پرداخت می شود؟

تکلیف هزینه های بیماران تصادفی در بیمارستانهای نظامی؛ تامین اجتماعی و خیریه چیست؟ و آیا این خدمات در این مراکز برای مصدومان تصادفات رایگان است؟

– تکلیف هزینه های پیگیری درمان مصدومان تصادفی از جمله دارو، فیزیوتراپی، تعویض پانسمان و … بعد از ترخیص چیست، به خصوص اینکه طبق قانون هزینه های این بیماران باید تا دو ماه از زمان تصادف رایگان باشد. چگونه این هزینه ها به داروخانه ها، درمانگاهها و کلینیک ها پرداخت می شود؟

– آیا هزینه های درمان سرپایی این بیماران تا دو ماه بعد از تصادف پرداخت می شود؟ چه کسی بر این مورد نظارت می کند؟

– چرا بیمه مرکزی نحوه هزینه کرد اعتبار درمان رایگان بیماران تصادفی را در وزارت بهداشت پیگیری نمی کند؟

– آیا نظارتی بر بخش خصوصی، خیریه و …‌ وجود دارد؟ وضعیت بیماران و مصدومان تصادفی که به هر دلیل به بیمارستانهای خصوصی ارجاع می شوند چگونه است، چرا وزارت بهداشت مسئولیتی در قبال این بیماران ندارد، آیا همه هزینه های این بیماران از جیب خودشان پرداخت می شود؟

– آیا مصدومان تصادفات برای تهیه پیچ و پلاک و لوازم ارتوپدی و … به خارج از بیمارستان هدایت نمی شوند؟



Source link